อังเดร ชิคาทิโล (Andrei Chikatilo) คือหนึ่งในฆาตกรต่อเนื่องที่โด่งดังที่สุดในสหภาพโซเวียต และสะท้อนหลายมิติทั้งในเชิงอาชญาวิทยา จิตวิทยาสังคม ตลอดจนการสอบสวนอันผิดพลาด
จอห์น เวย์น เกซี่ ทำความรู้จัก ฆาตกรตัวตลกผู้ซ่อนความสยองไว้ใต้รอยยิ้ม
ชีวิตวัยเด็กและปัจจัยจิตวิทยาของ
ชิคาทิโลเกิดเมื่อ 16 ตุลาคม 1936 ในยูเครนช่วง Holodomor (ความอดอยากใหญ่) ครอบครัวแทบอดอยากจนแม่สอนให้รู้จักความหวาดกลัวในวัยเด็ก สถานการณ์เหล่านี้ส่งผลต่อการพัฒนาอารมณ์เยือกเย็น ควบคุมตัวเองไม่ดี และนำไปสู่ปัญหาเพศอย่างลึกซึ้ง
แพทย์วิเคราะห์ว่าเขามี sexual sadism และ borderline personality disorder อาจรวมถึงภาวะจิตหลงผิดบางส่วน ซึ่งเป็นเบื้องหลังแรงกระตุ้นให้เขาเชื่อมโยงเรื่องเพศกับความรุนแรงอย่างบิดเบี้ยว
วิธีการก่อเหตุ – ความโหดเหี้ยมในแต่ละเหยื่อ
-
เริ่มฆ่าระหว่างปี 1978–1990 จนนับรวมเหยื่อได้อย่างน้อย 52 ราย ทั้งสตรี เด็ก และวัยรุ่นชาย
-
พฤติกรรม: ล่อเหยื่อโดยหลอกว่าจะให้ข้าวหรือเงิน, รังแกทางเพศก่อนฆ่าแล้วฆ่าด้วยความรุนแรงจนถึงขั้นตัดอวัยวะ บางครั้งถึงขั้นกินเนื้อหรืออวัยวะบางส่วน
การฆาตกรรมของเขาขึ้นชื่อในด้านความโหดร้ายและการติดตามพลัดพรากโศกนาฏกรรมในชีวิตผู้บริสุทธิ์
การสืบสวนในช่วงโซเวียต – ความล้มเหลวและแนวทางใหม่
รัฐบาลโซเวียตเชื่อว่าคดีฆาตกรรมต่อเนื่องเป็นเรื่องของ “ประเทศอุดมทุนนิยม” จึงไม่ยอมรับว่ามีฆาตกรต่อเนื่องจริง ตำรวจจึงเริ่มต้นช้า และมีการจับผิดคนที่ไร้เดียงสา
-
ปี 1984 ตำรวจเกือบจับเขาได้ แต่พลาดเพราะเลือดที่ตรวจพบผิดประเภท (ตรวจเจอ AB แต่จริงๆ คือ A)
-
ภายหลังใช้ psychological profiling เป็นครั้งแรกในสหภาพโซเวียตโดย ดร. บูคาโนฟสกี ซึ่งแม่นยำมาก ชี้ว่า ฆาตกรเป็นคนแต่งงาน เกิดปีก่อน 1940 และมักมีปัญหาทางเพศ
-
การจับกุมจริงเกิดขึ้นเดือนพฤศจิกายน 1990 เมื่อถูกตำรวจเห็นพฤติกรรมชวนสงสัยที่สถานีรถไฟ
การพิจารณาคดีและบทลงโทษ
-
ศาลเริ่มพิจารณาเดือนเมษายน 1992 โดยเขาถูกขังในกรงกลางห้องพิจารณาเพื่อป้องกันอันตราย
-
ถูกตัดสินว่ามีความผิดฆาตกรรม 52 คดี และถูกตัดสินประหารชีวิตในเดือนตุลาคม 1992 โดยประหารในเดือนกุมภาพันธ์ 1994
-
เขาไม่เคยแสดงความสำนึกผิด ยอมรับว่าเป็น “error of nature”
ผลกระทบทางสังคมและการปฏิรูป
คดีของเขารวมทั้งแนวทางการจับกุมและสังคมโซเวียตสร้างผลต่อหลายมิติ:
-
ตำรวจต้องเปลี่ยนแนวทางจากปฏิเสธคดีฆาตกรต่อเนื่องสู่การใช้งาน profiling และแลกเปลี่ยนข้อมูลเชิงลึก
-
สังคมเริ่มตระหนักถึงปัญหาสุขภาพจิต และการละเมิดทางเพศที่เกิดในวงใกล้ชิด
-
ผลงานสารคดี ทีวี และภาพยนตร์ เช่น Citizen X สะท้อนความล้มเหลวจากระบบราชการและภาพลวงตาของระบบโซเวียต
บทสรุป
อังเดร ชิคาทิโล คือรูปแบบความชั่วร้ายที่ซ่อนอยู่ภายในระบบสังคมที่ดูมั่นคง เขาสะท้อนภาพของชายธรรมดาที่สามารถเปลี่ยนเป็นฆาตกรโหดได้ในขณะเดียวกัน พร้อมกับนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงสำคัญทั้งในวิธีการสืบสวนและวิธีที่สังคมรับมือกับความรุนแรงทางเพศและอาชญากรรม นอกจากนี้คดีของเขายังเป็นเรื่องเตือนใจว่า “ความเชื่อในความสมบูรณ์แบบของสังคม” อาจทำให้ภัยร้ายล่องหนกลางความปลอดภัย
ขอบคุณเนื้อหาจาก : wikipedia
